Acý dolu bir ezgi...
Sessizliðin dibinde...
Kýyýma yýkýma uðramýþ yüreðim..
Feryadým sessiz figaným sessiz...
Amansýz dermansýz bir hastalýk gibi ..
Sarmýþþsýn sarmalamýþ bedenimi..
Bütün hücrelerime iþlemiþ ..
Yokluðun dayanýlmaz bir soðuk
Fýrtýnasý bol ayazý bol..
Ben seni nereden unutmaya baþlasam ordan yok olurum..
Gözlerde baþlayan sevda dudaklarýmdan bile çýkmaz ayrýlýk..
Korkuyorum!
Ya! sonrasý...
Biliyorum doðduðuma bile piþman edeceksin
Olsun ben sana doymadým ki...
Býrakýyorum bir yokluktan arta kalan ..
Kuru aciz bir bedenii....
Benim doymadýðým sana..
Yokluðunun sersemlettiði bir kalp bir cana
Þu acýmasýz dünya doysun ..
Kahkahalarýyla sevinç çýðlýklarýyla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.