his/sizdiniz

döküldü gözyaþlarým
siz görmediniz hiç
uyudunuz güzel rüyada
ben içimin arka sokaklarýnda
kanserli bir hücre gibi ölümüne gezerken...







oysa hayat hep baþka akardý
bazen nar rengi
bazen kahverengimsi
mor gölgelerin koynundaydým
siz aralamadýnýz kapýlarý hangi renge düþmüþtüm
neredeki çukura yüz üstü
bir giyotin býçaðýnýn hýzýyla düþmüþtüm
zamana sürtünürken yaralarým bilmediniz







deniz nasýl alacalý
küskün bir dalga sesi kýyýlarým
siz hiç hissetmediniz med-cezirlerimi
yüzeylerde dolanan dalgakýrandýnýz
gün simsiz haykýrýþ içimde
gün þizofrenik kedilerin gözünde film karesi
akýttýnýz üstüme ormanýn can çekiþini
çakýl taþlarýný çarmýha gerip gittiniz







hayata dair yarým kalan replikti dilim
yüzümde aynalarýn tokat izi kaldý
her þiir içimde can çekiþen fahiþeydi
i mgelerin günahkâr ettiði bu þehir akarken
siz büyüttünüz gökdelenleri
býraktýnýz avuçlarýma ölü kelebek
uçurumdan atlayan intiharlarý duymadýnýz
cobain’e ölümü pompalayan namlunun nefretini de
bir ceset kadar hissizdiniz, sizdiniz...







lacivertiðnedenlik/MEZARKABUL55




Empyrium - Die Schwaene im Schilf from SaNCHaR KHaN
Sosyal Medyada Paylaşın: