Dostname

Dostnâme…


Mâna kattýn âleme
Cânýmsýn benim dostum
Baþkasýndan bana ne
Varým yoðum sen dostum

Yüzünü görmek kâfi
Kokunla bile coþtum
Güzel geçer o günüm
Yeter ki sen gül dostum

Daðý aþar gelirim
Yolu koþar varýrým
Derdim atar gülerim
Gel de yeter dostum

Dostum sana ben dostum
Senden evvel pek boþtum
Nice menziller aþtým
Þükür ulaþtým dostum

Göz açýnca aklýmda
Gece hemen düþümde
Sabah olup kalkýnca
Özlerim seni dostum

Sen yersen bende yerim
Elinden su içerim
Candan bile geçerim
Yeter ki iste dostum

Dizin dibi cennetim
Sensizliðim cinnetim
Neþ’emdir hep varlýðýn
Benim vefâlý dostum

Tüm davalardan caydým
Nice zevklerden geçtim
Cemâlin gördüm ay’dým
Ýyi ki varsýn dostum

Ýnsanlar sultanýsýn
Âlemlere nûrsun sen
Melekler gýpta eder
Yüceliðine dostum

Sen ki gerçek dosttansýn
Gönüllere dolansýn
Neyzen sensiz ne yapsýn
Býrakma beni dostum

Hakk’ýn dostu yüce peygamberime (SAV) sâlavat...

02.36 – 10 Mart 2011 / Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: