DİLEK AĞACI

Aþkýmýzý yazdým ben aðaçlara, taþlara
Kalemimi batýrdým gözden akan yaþlara.
Aklar düþtü baksana kirpiðime, kaþlara
Aþkýmýza þahitsin, duy sen, dilek aðacý.

Koþar sana gelirdik, yetiþirdik anýnda.
Sarýlýp koklaþýrdýk, utanmazdýk yanýnda.
Sana veda ederdik ayrýlma zamanýnda
Aþkýmýza þahitsin, hey sen, dilek aðacý.

Kol kola dolaþýrdýk biz salýna salýna
Dilekleri tutardýk, bez baðlardýk dalýna.
Adaklarý adardýk, keserdik biz yoluna
Aþkýmýza þahitsin, doy sen, dilek aðacý.

Aðaç çürüsen bile, taþlar þahidim benim.
Gözlerim kör olsa da, yaþasa þu bedenim
Aþkýmýzý unutan yârdir benim nedenim.
Elbisemi sýrtýmdan soy sen, dilek aðacý.

Durmuþ’um ben dertliyim, derdi vardýr her kulun
Bacaklarým titriyor, sonuna geldim yolun
Ben mutlu olamadým, siz bari mutlu olun.
Mezarýmý dibine koy sen, dilek aðacý.

Durmuþ YIÐMAN


Sosyal Medyada Paylaşın: