Ne Ararsın Çocuk?
Bu devranýn nesine imreniyorsun çocuk?
Hayânýn mý peþinde yoksa ar mý ararsýn?
Geldiðin o yollarda, yangýnlar mý sürmekte?
Sönmedi mi ateþin; tufan, kar mý ararsýn?
Sýmsýcak gülüþler, okþanýlan o baþlar,
Çýkarsýzca sarýlan, gönülden arkadaþlar
Eskilerde kaldý hep içtenlikle bakýþlar
Kalmadý ki o günler hala var mý ararsýn?
Çocuk, edep kalmadý aramayasýn boþa.
Gelmeyenler gelecek bak göreceksin baþa.
Kaderinse ne ala karþý gelinmez hâþâ
Seni kalpten sevecek öyle yâr mi ararsýn?
Vicdanýn mý kayýpta, kapan kaptý sor bana!
Herkes seçti yolunu, çoðu saptý sor bana!
Buralarda kýyamet çoktan koptu sor bana!
Karanlýklar içinde böyle nur mu ararsýn?
Dünya denen mekâný sanma bir huzur yeri,
Varsa eðer imkânýn, gelme sakýn, dön geri!
Nifak, nefret kol gezer, Habil Kabil’den beri
Yüreðini serecek, uygun yer mi ararsýn?
09.03.2011/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.