VAR KABA KÜTÜK
Ben bilirdim kütük aðaçtan çýkar,
Ýki ayaklý kütük strese sokar,
Kaba kalýn insanlýða ters bakar,
Çoktur kaba kalýn var kaba kütük.
Bir kütükte vardýr nüfusta kayýt,
Kimlik bilgilerin þahsýna ait,
Ölenedek kalýr istemez þahit,
Ýnsanlarda kimlik gir cebe kütük.
Bizim kütüklerde çoktur marifet,
Kütük söz dinlemez gelde tarih et,
Ehli Kamil insanlýða arif et,
Anlamaz ki harcý sobadýr kütük.
Gel gör iki ayaklý kütüðe bakýn,
Size saldýrmadan kafese sokun,
Ýnsanlara uzak, þeytana yakýn,
Lanet kör þeytane dostum der kütük.
Sonuçta insandýr insan bedeni,
Unutmuþ dostluðu daðýn odunu,
Söz tabiri ben koymadým adýný,
Çoktur aramýzda var kaba kütük.
Kaba olur toplum içi tavýra,
Söz temsili ite benzer, gavura,
Isýnýrsýn saman yiyen sýðýra,
Bu kadarda nankör kör kaba kütük.
Veysel der ki; Kütük dünyanýn sonu
Kütükte insandýr ilginç bir konu,
Beden mezar olur tanrý alýr caný,
Yüce hakka suðal ver kaba kütük.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.