KIR ÇİÇEĞİM

KIR ÇÝÇEÐÝM
Aklým firardadýr bir de aþýðým…
Yoruldu bedenim yanmalardayým
Tut ellerimi, çözülsün lal dilim
Uçurumdan düþerken tutunacak dalým kalmadý
Güneþi istiyorum karanlýðýma
Hep seni sevmeni
Kýr çiçeðim

Çýðlýðýmda ismin
Parçalanýr cismim içten içe
Har kalýr ardýnda, köz ve duman
Kül ve bulutlar çökmelerde
Sonsuzluða giden tüm yollara adýný yazdýn
Aþkýn kahýr dolu rüzgârlarý esiyor
Nefesimi kesiyor kýzýl kum
Neden suskunluðun neden?
Kýr çiçeðim

Hayâlýn doldurur bire bir
Sen olur tüm resimlerim
Ýsimlerim sen, Þiirlerim sen
Gör tutacaðým güneþi senin için
Süreceðim bulutlar ide çok ötelere
Gözlerim gülümser seni düþlerken
Güneþ süzülürken yavaþ yavaþ beni de hatýrla olur mu?
Kýr çiçeðim

Hasretin çýð gibi büyüyor içinde
Sökülecek yüreðim yokluðunda
Küllerim savruluyor çok ötelere
Senli düþlerken
Yokluðunun kâbusu ile uyanýyorum her sabaha
Garip kaldým yokluðun da
Nedir ki bu sevdan bana
Düþtü gönlüme kör ateþin
Kýr çiçeðim
OSMAN BAYLAR…

Sosyal Medyada Paylaşın: