Karanlýk zifir olsun, güneþ çekip giderken
Issýzlýkta sen varsýn seni unutmadým ki,
Ümit girdaba düþsün, þeytan düðün ederken
Hayatýn kertesinde seni unutmadým ki.
Birliðe haset olmuþ nefisler cinlenirken
Her gün yeni bir ruhla kâinat þenlenirken
Varlýklar hanesinde yüreðim dinlenirken
Kuþlarýn naðmesinde, seni unutmadým ki.
Varlýðýmýn nedeni katre su rahmetinde
Karasaban, kök bayýr, boz öküz zahmetinde
Aklýn hayran bakýþý toprak sahavetinde
Nimetin körpesinde, seni unutmadým ki.
Yer karanlýk zindansa, özümde nurun var ya
Zemheri ayaz olsun, rahmin beni sarar ya
Doksan dokuz sendeyse, beni birin arar ya
Umudun zirvesinde, seni unutmadým ki.
Gözler ýslak nemliyken, bazen de güldüðümde
Binbir renkli çiçekken, gazelce solduðumda
Kýbleye döndüðümde, baþ baþa kaldýðýmda
Hep senle beraberim, seni unutmadým ki.
H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.