Bana geleceksen gel!; ama kýzgýn lav gibi
Bu aþkýn volkanlarý; patlasýn gözlerinde
Nefeslerin yayýlsýn, yakan bir alev gibi
Ruhumu piþir hadi! aþkýnýn közlerinde
Buhar olayým birden; odanýn bir camýnda
O elinle bir kalp çiz! ve ismini büyük yaz!
Duygularýnla dolaþ! bedenin tamamýnda
Dudaklarýn izleri, kalsýn ruhumda biraz
Tutarsam bir elini; yalvarsan da býrakmam
Avucum kafes olur, bülbül kadar eline
Gözlerine bakmaktan, asla ve asla býkmam
Býrakmam seni hatta, beþ kalsa eceline
Korkuyorsun deðil mi, kalbimin âmakýndan?
Bu yüzden uzaktasýn ve bu yüzden ürkeksin
Cesaretin bile yok, bir bakmaya yakýndan
Anladým ki sevgilim, aþktan korkan yüreksin?
Bedenim çatýrdýyor, o resmine bakarken
Birden çökeceðim ben, iskele gibi yere
Belamý buldum iþte, derde çare ararken
Ýçimde yara yokken, þimdiyse yara bere
Madem açtýn yarayý; gel de sar ey tabibim!
Busenden bir deva kýl! çaresiz durumuma
Aþk hastahanesinde, ben yatmaya tâlibim
Gözyaþlarýndan damlat, takýlan serumuma
Soner Çaðatay 31 Ocak 2011 / Wuppertal