NAMUR'LU GELİN

[ NAMUR’LU GELÝN

Kapýmýza dayandý siyah bir cip.
Polat’ýn cipten daha da þahane.
Ýndi damat adayý, züppe bir tip.
Giyim kuþam tam veledi zamane.

Oðlanýn dört baþý mamur dediler.
Mesleði bankada memur dediler.
Kaldýklarý þehir Namur dediler.
Annem dedi ki a kýzým daha ne.

Niþan, düðün, vize sýðdý bir aya.
Nihayet bende geldim Belçika’ya.
Beklerken cipi, bindik bir takaya.
Ev dediði yer yüz yýllýk virane.

Her þey fosmuþ, acep doðru neyimiz.
Deve gibi eðriymiþ her þeyimiz.
Memur mu? aylardýr boþmuþ beyimiz.
Küresel krizmiþ, hazýr bahane.

Önce gavur sevdiði varmýþ meðer.
Gayri müslimle evlenirsen eðer.
Mirasý unut demiþ kayýn peder.
Aman Allah, gel de olma divane.

Oðlanda olmayan halt yok dediler.
Kýzým; bunu sen yola sok dediler.
Hem eþ ol hem psikolog dediler.
Dedim elin delisinden banane.

Oðlumuza bak, arkanda dururuz.
Hatta sana göz kulak da oluruz.
Hem parayla hakkýný doldururuz.
Öðrendim buymuþ burdaki anane.

Avrupa’sý batsýn gel de aðlama.
Gayem yarýný almaktý saðlama.
Eller çalarken,keman,ud,baðlama.
Benim çaldýðýmsa kabak kemane.

HAKÝKÝ KABAKÇI

NAMUR: BELÇÝKA’DA BÝR ÞEHÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: