ulan beyaz sayfa biliyorsun deðilmi yarenlik olsun diye sevda dizeleri yazdýðýmý en sulu çýbaný içime atýp cehennemde bile ayaz kaldýðýmý biliyorsun deðilmi
þimdilik çýraklara açtýrýyorum kalem uçlarýmý en kara kalemleri gerilik koydum naçar gelin çeyizliði gibi allý morlu yeþilli döverken sapanlýlar granitten kale burçlarýmý
ne kadar derin akarsa aksýn,her derin su umman için sýzlarmýþ kanadý kolu nice nil’ler isimsiz kalýr varýþlarýnda umman bu
beynimi delen kama uçlarý varýnca ellerime barýþ yazarým gene de dizimde duran defterime
gün ola anadolu dolana deniz kýzý bir þahmaran baþý ola gerilik kalemler efsunlana bite sevda iþçiliðim bölüne bölüne kýrýk sýrlý camlarda kala