Gidene kal diyemem Güle güle der Þöyle derin bir nefes çekip Kaldýrýrým baþýmý. Gökyüzüne bir bakar; O geniþ boþluk dolar mý? Gök yýkýlýr mý üstüne? Bir o mu tutan? Eðer tutsaydý elini Hiç gitmezdi. Elinden gelen yoksa, Dönüþü yoksa bu gidiþin Sana bu karanlýkta kal Demez, diyemezdi.
Hayýr, Sen bu nasýrý sök yüreðinden Yürüsen canýn yanar, Sökmek daha bir zor, Ama, Bir kere çýkmýþ, Gitmiþ yanýndan Yüreðini yakan Eski yaþanmýþlýklar býrakarak
Dedim ya elbet canýn yanacak Neden mi? Öyle kök salmýþ ki gönlüne Her hücrene sinmiþ sevgin. Ýnan ki caným O sevgi sende, Sende hala büyük bir aþk duruyor. Onu býrakmak Dahasý unutmak, Sevmeyi unutmak deðil En güzel için yenilenmek belkide.
Sen bir kul Aciz bir insansýn. Düþün, vermeden önce neyin vardý Ya þimdi, kalan güzellikler kimden Ya daha büyüðünü vermek için almýþsa Nerden biliyorsun? Haydi üzülme... Tamam aðla aðla ki, Yüreðin yeþersin: Ey can Sen severek büyüyen Sevgiyle Allah’a varan Candan bir dileksin.
(Mart 2011 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.