Bir gün gelir de birleþir mi dersin Yasaklarla dolu bu gönüller? Sözlerin bitip, Gözlerin konuþtuðu günler. Hani gel desen, Gelir miyim onu da bilmiyor bu gönül, Emin olmadan dökülüyor sözcükler, Karanlýklardayým, Çýkmaz sokaklar sarýyor dört bir yaný, Ýçime iþlercesine eþlik ediyor zifiri karanlýklar, Karanlýklarda kendimi bulamýyorum, Kurtulamýyorum að misali beynime iþlenmiþ bulanýk düþüncelerden. Bir yaným eksik sen olmadan, Bunu biliyor çýkmazlara inat atan kalbim, Aþk mý demiþtik ya geçen günlerde, Öyle olsaydý eðer, Bir ömrü yanyana geçirmek için, Kilitlenirdi kalplerimiz birbirine býrakmazdý birbirini, Zaten aþk geçici deðil miydi? Sevgi desek kýsaca, Kalýcý ve tükenmeyen mühürlü bir yol olsun adý da. Adý konulamayan sevgi olarak kalacak, Belki de kapler de saklanacak, Ve yýllar sonra herkes, O yara kapandý sanacak. Sosyal Medyada Paylaşın:
kaderimsin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.