G İ D İ Y O R U M...

varlýðýnýn gül kokan nefesi
teslim alýr yokluðunda 
geçmek bilmeyen zamanýn  
gurbet akþamýna denk gelen 
koynunda yerini...

sensizliðin sessiz çýðlýklarý
duyulur zihnimin her köþesinde 
imkansýzlýktan doðan yakarýþlar çoðalýr Tanrý’ya
kaçarken tökezler binbir düþünce zihnimde  
biçare çýrpýnýþlarýn ayak sesi olur
çarpar karþý kaldýrýmlara
düþer yürek kenarýndan irili ufaklý cam kýrklarý 
acýtýr içimi...

avuçlarýmdan dökülür sevdan 
karýþýr boynu bükük 
inci tanelerinin arasýna 
kirpiklerimde sakladýðým 
akýtmak istemediðim gözyaþým olursun
hiç yoktan...

kavminin idam gününe 
denk gelir gidiþin
yönü belirsiz bir rüzgar eþliðinde... 
dualar okunur
cuma sabahýndan
minareden yükselir 
ezan sesleri...

bedenim sýkýþýr 
varlýðýnla yokluðunun arasýna
nefes alamam
tek baþýna kalmýþ haldeyim
nerde baþlar bilinmez
güneþe yeniden merhaba 
diyen sesim...

bilinmez..!
hangi umutlara gebedir 
aþýlmaz bilinen yollar
kulaðýmda yankýlanýr 
gitmekten doðan yürek sesim
gecenin matemini örttüm  
sessizce üzerime
hiç bir eþyaya dokunmadým 
geride onlarca aný býraktým 
görürsün..!
vaktin olup baktýðýnda...

hayatta fazla bir þey istemedim 
seni istediðim kadar...
 
cesaretimi aldým yanýma 
beþ para etmez aklýmla
çarpa çarpa duvarlara
gidiyorum yalpalaya... 

fazla çabam olmadý 
sadece yürek sesimi dinledim
sana kýymet veren
budalayý beynimden kovaladým...

bak þimdi..! 
herþey yerli yerinde
mart ayý da zaten
olursun eskisi gibi
ayaðý yanýk dolaþýr durursun
piþman da olmazsýn 
nasýlsa akýllanmazsýn 
adýn üzerinde 
sokak kedisi...
 
Sosyal Medyada Paylaşın: