Hamile bir kedim vardý apartmanýn önünde, sevimliydi,
Ona ilgim hem sevdiðim ve hem de hamile olduðu içindi,
Benim bildiðim bahar geldiðinde hayvanlar doðum yapar,
Kýþ gelmeden yavrular büyür ve sonra anneler rahatlar...
Bunu bildiðim için hamile olduðunu gördüðümde þaþýrdým,
Zaten alýþýk olduðum için de onu beslemeye devam ettim,
Sadece yiyecek deðil ama bizden sevgi de istiyor onlar,
Sokaðýn süsleridir, doðanýn dengesidir bütün hayvanlar...
Sonunda beklenen oldu, kedicik beþ tane yavru doðurdu,
Nasýl olduðunu bilmiyorum ama birisinin bedeni donmuþtu,
Onun da canlý kalmasý için gerekeni yapamamýþtý anneciði,
Ötekilerin göbek baðýný kesmeye de yetmemiþti ebeliði...
Hepsi minik birer canlý olarak gözleri kapalý duruyorlardý,
Bir yandan da fare sesi gibi ince bir sesle miyavlýyorlardý,
Teker teker elime alýp bir kutunun içine taþýdým yavrularý,
Naylon bir poþetle alýp çöp kutusuna attým cansýz olaný...
Hayat böyle bir serüven, içinde çeþit çeþit hikayeler dolu,
O hikayelerin içinde hayat serüveninde gidiyor insanoðlu,
Bir gün gelecek sona erecektir elbette herkesin hikayesi,
O günün hangisi olduðunu bilmemekle mahkumdur kaderleri...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.