KÖR CAHİL
Þu yalan dünyada unut hasedi,
Allah verir insanlara muradý,
Fanidir dünyanýn unutma adý,
Anlayýpta bunu bilse kör cahil.
Aç gözünü girme þeytan koluna,
Dar gözle bakarsýn Hakk’ýn kuluna,
Güler kendi acýnacak haline,
Anlasa imana gelse kör cahil.
Kör cahiller ölmez dünyada kalýr,
Bir kör cahil gider bin tane gelir,
Bu nasihat sana dinle ne olur,
Tükenmez dünyada ölse kör cahil.
Dünyada, yaþamda günü birliði,
Akla hased sokar bozar dilliði,
Çýkarcýdýr hep üstünde þerliði,
Ýnanmam Allaha, kulsa kör cahil.
Güvenme varlýða, güvenme vara,
Cahil aklý hep der, ben düþmem dara,
Aðlamak yerine güler zarara,
Yitirmiþ benliði, bilse kör cahil.
Aðýr olur, kör cahilin naaþý,
Ona helallýktýr musalla taþý,
Fetva verip çok bilirdi bu iþi,
Ölümede çare olsa kör cahil.
Çok bilmiþ deðilim ama yazarým,
Veysel der ki; Ben bu iþe kýzarým,
Anlamaz kör cahil nedirki zorun,
Bu sözden nasihat alsa kör cahil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.