SENİ ANDIM

Hatýrlarmýsýn sevgilim,

Omzumda gömleðim,
Ayaðýmda terliðim,
Kapýmý tamir ederken,
Çaðýrmýþtýn sen beni.

Omzunda yeþil palton,
Önden sen gidiyordun,
Ve peþinden adým, adým,
Ben seni izliyordum.

Bir bahçenin duvarýna,
Yaslandýn sen sevgilim,
Ve yanýna ben gelerek,
Anlattýn bana derdini.

Hava soðuk rüzgâr yaman,
Lodoslu bir akþam idi,
Üþütmeyeyim diye,
Hadi gidelim demedin mi?

Ýþte ben geçenleri,
Böylece anýyorum,
Gerçek mutluluðu ben,
Bir sende buluyorum.

Bekir Yavuz
22.Þubat.1977
Bahçelievler. Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: