İNSANLIK ÖLDÜYSE

Sokakta bir ihtiyar.
Boylu boyunca yatýyor.
Saçlarýnda kar fýrtýnasýnýn izleri,
Gözleri derin sular gibi koyu
Bir ara kýsýyor gözlerini,
Bir þeyleri hatýrladý galiba!
Sonra gözleri iyice koyulaþýyor...
Yüzü sanki daðlýk bir arazi !
Her tarafýnda uçurum var.
Soluklarý uzaktan duyuluyor.
Her solukta tükeniyor.
Daha canlý nefes almaya çalýþtýkça,
Soluklarý yavaþlýyor.
Bir an etrafýna bakýnýyor ihtiyar.
Yýllara göðüs germiþ ihtiyar bir aðaca bakýyor.
Bir an tebessüm ediyor fakat;
Ardýndan bir üzüntü dalgasý
Elini uzatýyor yoldan geçenlere.
Ayaða kalkmak istiyor.
Ýnsanlýk bekliyor insanlardan...
Kimseden yardým yok!
Dakikalar sonra uzanýyor yere.
Son baharý düþünüyor o an sanýrým.
Bir an dudaklarý oynuyor.
Elini kalbine götürüyor.
Gözleri ellerine bakarken kapanmakta!
Soluklarýnýn sesleri artýk duyulmuyor.
Bir ihtiyar yatýyor sokakta, bir çöp tenekesinin yanýnda.
Buz gibi olmuþ suratý,
Tarihin çýnarý,
Mermilerin öldüremediði, Çanakalede düþmaný boðan.
Bir ihtiyar yatýyor sokakta,
Ýnsanlýðýn ayaklarý altýnda...

Sosyal Medyada Paylaşın:

vatan_25065 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Saygı Ağacı Adı Yolsuzluk, Sonu Arsızlık: Geriye kalan Haksızlık Karanlık içinde karanlık Yıldızlar Dünyam ve Dünyamız Sonbaharım Milletim O, Eyvallah Umut ve Unut ŞEHİT Karanlık Sokağın Başında Yalnızım