YALNIZLIK

yaz günleri evimden dýþarý
adým atmadan
basbayaðý yani sýradan
hiç kimsesi olmayan
bir yaþlý gibi
üzerimde ölüm korkusu kan ter
odamda matem havasý ve keder
dýþarý adýmýmý bile atmadan
evet bir kez bile
bir kez bile çýkmadan
bir dostun sýcak nefesine muhtaçtým
yalnýzlýk o gündür kovalar
bense daima kaçtým

yalnýzlýk anladým ki yalnýzca
renk deðiþtiriyor, deri atýyor
þekli ne olursa olsun baki
yalnýzlýk masmavi
bir deniz gibi
ve içinde ben
o denizden habersiz inciler misali
derinde,
dipte
en ücra köþede
bir istiridye içinde bekliyorum
kabuðumdaki sedef parýl parýl
çekiyor herkesi
ben kabuðuma çekilmiþ
karanlýk devþiriyorum

bir zamanlar etrafýmda
ne çok insan vardý
her biri teker teker
beni boynu bükük
beni yýlgýn
beni hasret içinde býraktý
demeyi ne çok isterdim
fakat aslolan þuydu ki derdim
benim bir zamanlar
etrafýmda olanlar
yalnýzlýðýmýn arsýz çocuklarý
her biri hülya
her biri riya
yani yalandýlar, dolandýlar.

kaçtým onlardan hep
göðüs kafesime gizlenmiþ
hiçbir korsanca
hiçbir hýrsýzca ayrýca
el sürülememiþ
benim o göðüs kafesimde gizlenmiþ
benim o hazinelerimin yerini
kaçýrdým onlardan hep
hep korudum kalbimi

anladým sonunda ki anladým
yalnýzlýk
benim seçimimdi
kaderim yalnýzlýk tarafýndan
o günlerde mimlenmiþti.



Sosyal Medyada Paylaşın: