BEN BİR SOKAK ÇOCUĞUYUM

Ben bir sokak çocuðuyum abi
Ne evim var ne yuvam
Ne annem var ne babam
Hem öksüz hem yetimim
Kimsesiz ve sefilim

Bir parça ekmek için çalar, çýrparým
Karnýmý doyurmak için Çöpten yiyecek ararým
Yaptýklarýmdan utanýrým inan be abim
Bizlere sahip çýkýn diye yalvarýr elimi uzatýrým
Beni döverler her kötü yola iterler abim

Ýstemez miyim ben de söyle abim
Okula gitmek okuyup, yazmak, öðrenmek
Adam gibi adam, insan gibi insan olmayý abim
Benimde sýcacýk bir yuvam olsun
Öteki çocuklar gibi evim olsun
Annem, babam, kardeþlerim olsun

Bir sevði yumaðý içinde abim
Kahkahalarýmýz birbirine karýþsýn
Sarýlýp annemle yatmayý kokusunu duymayý
Babamla gurur, onur duymayý istemez miyim
Sokaklarda arkadaþlarýmla gülüp oynamayý
Ben doðarken çocukluðumu unuttum abim

Abim ne olur bana bir resim çizermisin
Ýçinde annem, babam, kardeþlerim olsun
Çocukluðum, düþlerim, hayallerim olsun
Çiz abim hadi çiz söyle ne olursun
Ben bir sokak çocuðum abim

O zaman bu sokaklarý bilir miydim
Sahipsiz kalýr mýydým be abim
Ne olur duyun sesimi abilerim, ablalarým
Çocuklarýnýza sahip çýkýn teyzelerim
Dünyaya getirip bir köþeye atmayýn

Maddiyattan önce sevgi þefkat verin
Onlarý sevin, sarýlýn, okþayýn, koklayýn
Bak abim bana benim baþýmý okþucak
Beni sevicek korucak kimsem olmadý abim
Bu sokak köþelerinde ölüp gideceðim

Sahipsiz, kimsesiz ve yalnýz abim
Cesedimi çöplerin içinden toplucaklar
Biz bunlarý hak etmedik be abim
Allah yazdý bu yazýmýzý desem
O da bizim böyle olmamýzý istemezdi abim

Bizi dünyaya yolladý ama rabbül’alemün
Bu hallere düþmemize sahiplerimiz oldu neden
Kimimiz varlýktan, sevðiden kaçtýk evimizden
Kimimiz yokluktan, açlýktan, kimsesizlikten
Sokak çocuðu olduk be abim

Berfin Karahan/A.P/2/19/2011/17/5
Sosyal Medyada Paylaşın: