Çocukluğum
Bir hediyeydi bana çocukluðum,
Ben o hediyeyi kaybettim..
Þimdi anýlarýmda kaldý çocukluðum..
Ben onu zalim zamanda kaybettim..
Oyunlar oynuyordum,gülerek
Hayatýmýn tadýydý çocukluðum..
Þimdi unuttu beni,hatýralarýmýzý silerek..
Zaman hazanýnda daðýldý çocukluðum...
Bir sevdam vardý ve bu aglatmazdý beni..
Bir peri sehrindeydi cocuðum..
Ve bilmezdim gözyaþýný,bilmezdim seni...
Toz pembeydi beni çocukluðum...
Alýnmayýnca aglardým istediklerim...
Bir krallýktý benim cocukluðum...
Merak çümbüþüydü söylediklerim...
Anlamdýrma safhasýydý cocukluðum...
Þimdi bir efsane gibi dillerde dolaþýr...
Bir kahramanlýk türküsüydü coçukluðum...
Þimdi yüreðime bir hüzün bulaþýr...
Bir sevinç sarkýsýydý çocukluðum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.