Ezberimdesin Hafýza kaybý gecelerde, Gün yüzüne çýkmamýþ Gerçeðimsin Düþünceler çelik çomak oynar Issýz yüreðe inat beynimde Çekilen tüm dertler Düþünce daraðacýnda Ve mahkum huzur Müebbet yemiþ Kör kuyulara atýlýr Yusuf gibi Teselli kervanlarý Uðramaz madem Dilde her bir vurguna Bir bir küfürler dizerek Ya atýn sizde üzerinizdekileri Kuyuya Ya alýn beni Bu derin Bu karanlýk Bu kör kuyudan Ezberimdesin Hafýza kaybý gecelerde Ve her umursamazlýðým Karavana………. Ýþte o gece de Hafýzamda Bana ezber bozduran O bin bir küfürler dizdiren Sen var ya Bir daha En derinde bile olsam En karanlýðý da yaþasam Kör kuyuda deðil be nankör Kör olsam Ne geceme Ne hafýzama Ne ezberime Nede yüreðime Giremeyeceksin
Hattab(Y.K.) Sosyal Medyada Paylaşın:
hattab Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.