OLMAYAN AKIL

Bazen kimse yetiþemez hýzýna,
Hatýr kýrar kimse bakmaz yüzüne,
Kar yaðar ansýzýn sýcak yazýna,
Ýnsanýn kendinde olmayan akýl.

Soðuk yüzü hep acýrsýn haline,
Boþ konuþur sahip çýkmaz diline,
Budur sebep engel olur yoluna,
Hep ayný ayarda kalmayan akýl.

Anlasa bu dünya onun cennneti,
Bilmez kýymetini etmez minneti,
Kör nefisi ister yat ile katý,
Nimetin kýymeti bilmeyen akýl.

Hak verir kýsmeti el ile teper,
Bazen þeytan yolundan sapar,
Hep kendini rezil kepaze yapar,
Kimseden nasihat almayan akýl.

Çöpe atar gülü koklar tikeni,
Ýyi kötü ayýramaz insaný,
Beden çile çeker rezildir caný,
Hep kendini mutlu kýlmayan akýl.

Yaratýcý verir bence akýlý,
Tabiki hepimiz Allah’ýn kulu,
Yaþarken bilinen hayat okulu,
Boþ lafla sýnýfta kalmayan akýl.

Yaþarken kendinin olmuþ düþmaný,
Ýþ iþten geçince olur piþmaný,
Hatýrlamaz kabir azap hýþmýný,
Veysel der:Ýmana gelmeyen akýl.
Sosyal Medyada Paylaşın: