Kan kaybeden vatana kanlarýyla can verdiler, Onlar unutulmak için can vermediler! Yar demeyip,yavru demeyip ölüme yürüdüler; Vuslat için Cenneti beklediler...
Düþtüðü yerler mezarlarý oldu,olmadý bile kefenleri, On yedi yaþýnda kalem yerine,tüfek tuttu elleri... Sen ne yaptýn peki? Unuttun,neydi Martýn onsekizi...
Onlar o gün yazdýlar tarihi, On sekiz Mart Çanakkale Zaferi Zahmet et de git ziyaret et Çanakkale’yi; Bak bakalým nasýl ödenmiþ sýcak yataðýnýn bedeli...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.