Bir arkadaþým dedi bana nasýl yazýyorsun diye Dedim ki; Ben hep beni mutlu eden ve mutsuz eden Gözyaþlarýmý hep sakladým Kalbimin kýhtý köþesinde O kýhtý köþede belki aðladým belki güldüm Ama onlarla ben mutlu oldum Bazen dereden denize aktým Bazense bulut oldum yaðmura karýþtým Ama kalbime hep sadýk kaldým Belki bir gün gelir bana anlatýr, diye Yazan: turan delibaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
sidoma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.