Çocukluðumda Çoban türkülerini Hep ýslýkla söyledim Hiç kaval çalamadým Baharda söðüt dalýndan yaptýðým Düdükleri saymazsak Flütümde olmadý O zamanlar Böyle þeylere Para harcanmazdý
Gönül öðretmen Yine aynýsýný yaptý Zengin çocuklarýnýn baþýný okþadý Ýsimleriyle babalarýnýn hatýrýný sordu Ben kýþ soðuðundan çatlamýþ ellerimle Bitmesin diye bastýrmadan yazdýðým Kurþun kalemimle Yüreðime þunlarý yazdým: “Ýlk derste, ilk soruda benim parmaðým kalkmalýydý Daha inmemeliydi inadýna tüm þýmarýklarýn” Bunlarý düþünürken Ýlk defa bu yýl alýnan Ve her eve gidiþimde Sokak çeþmesinde tertemiz yýkadýðým Lastik çizmelerimde Sýranýn altýndan Gördüðüm gülücüklerimi Hiç kimse görmemeliydi
Ben minicik yüreðimde Annemin, babamýn hatýrýný Daha sevda dolu kelimelerle sordum Sormayanlarýn yerine Ve babasýnýn hatýrý sorulduðunda Þýmarýklarýn neler hissettiðini anladým Anladým arkanýn gücünü, Paranýn týlsýmýný Ve babamýn yüreðimdeki yerini Yalnýz o günlerde hiç anlayamadým Ders boyu havadaki parmaðýmý Hiç görmeyen Gönül öðretmenin Neden ilk kalkýþýnda Avukatýn oðlunun parmaðýný gördüðünü Ve onun yarým yamalak cevaplarýný Ýltifatlara boðduðunu Yüreðimi inandýramasam da Aklýmdan arka sýrada Oturduðuma yordum
Ama rüyamda Ön sýrada oturduðumu Gördüðüm gün Anladým Hep böyle gitmeyecek Ve bir umut yeþerdi yüreðimde Hep böyle gitmeyecek
( kýymetli öðretmenlerim! hiçbir sebeple ayrýmcýlýk yapmayýn,40 yýlda geçse unutulmuyor...) Sosyal Medyada Paylaşın:
zafer yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.