TREN
Gidiyor kendini raylarýn akýntýsýna býrakmýþ tren,
Etrafta karanlýðýn içinde parýldayan ýþýklar,
Ýnsanlar uyuyor sarsýla sarsýla,
Görevli geziyor trenin içinde,
Bir o yana bir bu yana...
Ve tren Eskiþehirden Ýstanbul’a gidiyor...
Tren ayrýlýðý hatýrlattý hep,
Ne zaman binsem sevdiklerim aðladý...
Her "çuf" sesi gözlerime bir damla daha ekledi,
Ve gideceðim yerde kimse beklemedi...
Ve tren Ýstanbula gidiyor...
Bohçama özlemleri de koydum,
Hüzün dolaþýyor artýk damarlarýmda,
Ve pencerenin önünden geçen her direk,
Adým oldu sanki uzaklara...
Ve tren Ýstanbul’a giriyor..
Hey sevda þehri Ýstanbul,
Gireceðim evde artýk O’nu göreyim,
Bundan sonra trene,
Hep vuslat için bineyim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.