MİL ÇEKTİM GÖZLERİME

mil çektim gözlerime,
ýþýklarý söndürdüm.
diktim dudaklarýmý,
lal ettim ben dilimi.
þakýyan bülbülleri,
bir vuruþta yok ettim.

al eline kalemi yaz benim fermaným ý,
istersen þafaklarda kes benim dermanýmý.


þavkýný kýrdým artýk,
güneþ hiç dogmayacak.
ay,a bir sitem ettim,
yüzünü karartacak.

al eline býçagý, kes þah damarýmdan,
bu sevdanýn kanýný, iç damarlarýmdan.

denizlere söyledim,
dalgalanma yok artýk,
okyanuslar biliyor,
sessiz sakin akacak.


kur idam sehpasýný, al eline ipimi,
bir sevda türküsüyle bitir son nefesimi.


agaçlar sökülüyor,
yeþillikler kuruken.
yerlerine yerleþti,
zehirli sarmaþýklar.

ömrümün köprüsünden, geçerken þafak vakti,
hasret denen mermiyi, patlat alem utansýn.

þavký düþsün yüzüme,
düþerken topraga ben.
yagsýn son defa yagmur,
yýkasýn bedenimi.

sen; selaam verilirken,al eline kadehi,
sofrandaki tab akta,iþtahla ye maziyi.

dünya hep kararýnca,
sanma, güneþi sensin.
kuruyan gönüllerde,
açan içek degilsin.

bir elimde gözyaþým,birinde geçen ömrüm,
topraga konulurken,aglamasýn gözlerin.


Sosyal Medyada Paylaşın: