KÖR DÜNYA

Hoþ koku tomurcuk çiçekli baðlar,
Fýrtýna rüzgarlý püsküllü daðlar,
Görseydi halimi tek anam aðlar,
Öksüzüm ben bana bundan dar dünya.

Haykýrsamda avaz avaz baðýrsam,
Duymaz beni anam diye çaðýrsam,
Garip baþým taþtan taþlara vursam,
Gel anamý bana geri ver dünya.

Kimini getirir kimin götürür,
Dalsam derinlere aklým yitirir,
Üstümde aðýrlýk kalkmaz oturur,
Ýþte bundan nalet derim kör dünya.

Sende yaþamasý güzel þahane,
Dersin bana ne istersin daha ne,
Hep seni yazarým oldum efsane,
Dökerim derdimi bu da sýr dünya.,

Varken güzel yaþam yeme içmeyi,
Hiç düþünme bana ömür biçmeyi,
Söyle kim isterki senden göçmeyi,
Körpecik genç yaþým vakit var dünya.

Hep açtýn zengine türlü sofrayý,
Banada çok gördün bir damla suyu,
Gülmedin yüzüme gariban deyi,
Gel bana bir cevap derim ver dünya.

Ayrý gayrý gözle baktýn gelene,
Fýrsat verdin iki ayaklý yýlana,
Veysel der ki: Mezar oldun ölene,
Gün gelir benide derim yer dünya.
Sosyal Medyada Paylaşın: