BEYAZ GÖMLEK KAR VE KARA TOPRAK

Giydirmiþler beyaz gömleði toprak üstüne
Hiç Sabahlar olmasa görmemek için önümde
Giydirmiþler beyaz gömleði bedenime
Hiç unutulurmu rab, temiz bir bedenle huzura

Yerden uzak uçsanda ineceðin yer toprak hep,
Suyumuz çýkýyor derin ilikler içinden
Çekilmiþ canda kalýrmý sandýn suyun hep,
Gene seni düþündüm sevgili ölüm ,

Baktým bir gün Albüm lere hep genç
Yakýnýmdan geçti ey sevgili ölüm
Bir gün kasým Ayýnda Babam gülüm,
Bir yýl sonra Aralýk Ayýnda anam çiçeðim,

Yine unuttunmu sandýn ey sevgili ölüm,
Bir gün kýþ ayýnda Kýzým aldýn elimden
Çiðdem di kar delendi çýkmadan toprak
Yine hatýrlattý bana seni sevgili Ölüm…

Kýþý neden vermiþ Allahým insanlara
Baharý göstemiþ canlansýn tabiat gibi diye
Sonra Evlendirmiþ Enbiya gibi ümmetleri
Meyvelen sin Aðaçlar,Çiçek ler gibi diye

Yaz vermiþ olgunlaþsýn tabiat diye
Hatýrlasýn sevgili Ölümü gör diye
Hiç unuturmu sevgili ölümü bil diye
Son bahar yapraklarý gibi dökülüp ölsün diye

Gördük Allahým Ýkrar eyleriz Allahým
Unutmadýk unutmayacaðýz Ölümü ve senin huzuru
Giydirsinler bizlere beyaz giysiyi geleceðiz huzura
NE olur… Kabül eyle bizi sevdiðin kul gibi yanýna;.
AHMET YAVUZ
KEFEN VE KABÝR
1102/03/02.23-45
Sosyal Medyada Paylaşın: