boşuna özlemler güncesi

metroda bir adam kayboldu
bulamadýlar
ben yoktum

çantasýnýda kaybetmiþ
ruhunu
amcasýný kaybetmiþ
orada olanlara sordum
ama sorarken
ben yoktum

köprüde insanlar vardý
at arabalarý geziyordu
aslýnda
ben yoktum
bir at arabasý gördüm
ama

sen gemide kaptandýn
miçolar kaptan köþkünde
çay içiyorlardý
ben yoktum
ama tüm bunlarý
gördüm


sen Marsilya’da kaldýn
ben Roma’ya devam ettim
rom içen adamlar vardý
ben yoktum
sonra ben
hayatýmda
hiç rom içmedim


Marsilya’dan kartpostal attýn
Roma’da buldu beni
verem olmuþ bir þair
getirdi
sen kokan
seni
tüm bunlar olurken
aslýnda
ben yoktum


yoksulluk takýldý Roma’da
tarih logaritma çözüyordu
ben elime yazdým
oturduðun yer
bana yakýndý
geldim
yanýna
yanýnda
ben yoktum

Roma’da hiç kuþ görmedim
sabahlarý
sebepsiz ölmedim
Ýtalyan’lar çevirdi
etrafýmý
hiçbirine
gülmedim
çünkü
ben yoktum

sen sana sevdanýn profesörü
diyordun
ben çok önemli
bir profesör tanýdým
aslýnda
ben yoktum
profesör kitaplarýný çevirirken
gördüðümde


sen en çok Marsilya’yý sevdin
ben Roma’yý terkettim
sen beni özledin
ama
ben yoktum
ki


cengiz zorluoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: