Yüzündeki yazmanýn alý vurmuþ yüzüne Oturmuþ bir kenarda aðlýyor köylü kýzý. Sabah olmuþ uyanmýþ yar görünmüþ gözüne Sevdalý yürekleri daðlýyor köylü kýzý.
Söðüt aðacý gibi kenarýnda sularýn Yüzde gülücüklerin, özleminde kollarýn Bakýp seyrine dalmýþ ulaþýlmaz yollarýn Çoþkun akan sel gibi çaðlýyor köylü kIzý.
Gidip gelmemiþ yari, kýþa dönmüþ baharý Hayat sunmuþ elemi, tek kalmýþ sevdalarý Kendine dost edinmiþ küf kokan odalarý Ýçindeki sevdayý eðliyor köylü kýzý.
Giydiði fistanýna düþmüþ daðýn çiçeði Döktüðü gözyaþýyla hep ýslanmýþ leçeði Sevda dolu yüreði, yok ki onun ölçeði Gündüzleri karalar baðlýyor köylü kýzý.
RABATLI ömür böyle, geçermiþ ömür böyle Vur baþýný taþlara, sen ne söylersen söyle Kapanmaz öd yarasý ne Güneþ’le ne Ay’la Aleme umutlarý saðlýyor köylü kýzý.
24.02.2011 Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.