KOR GİRMESİN DERMANA

Dili tarumar edip susturdular vicdaný,
Güllerin sofrasýnda aðlattýlar rindaný.

Hamal bile çekemez benim aðýrlýðýmý,
Ýblislerim kol gezip, yýðdý saðýrlýðýmý.

Gönül yýkmýþ çileyi, getiremez þuleyi,
Baharlar boyun büker, açtýramaz laleyi.

Nidalar yükselse de anlamsýzdý bakýþlar,
Nehirler terse döndü, boþunaydý akýþlar.

Kalbin ayarý bozuk, çarpýyor yalanlarla,
Dillerim dökülüyor çoðalan isyanlarla.

Sevginin saatinde zemberekler boþaldý,
Melanetler hýzlýca heveslerimi aldý.

Gecenin kollarýna sadece diken döktü,
Mehtabýmý þaþýrtýp gönle hüzünler çekti.

Yýldýzlarýn ziyasý ruhumu iþlemiyor,
Kývýlcýmlar yaksa da gönlü ateþlemiyor.

Ziyan oldu caddeler, ziyan oldu sokaklar,
Eyvah rüzgârý esti, beyazlandý þakaklar.

Gönlün ýþýklarýný toplayamadý þehir,
Sakiler vakitsizce içiriyordu zehir.

Sevdanýn çocuklarý meylediyor Ýblis’e,
Güfte yaðarlar hýzla karanlýða ve sise.

Daðlanan yürekleri zindana çevirdiler,
Katraný þahlandýrýp cevheri devirdiler.

Yaðmur gibi yaðarak ateþi öldürdüler,
Hüzünleri zerk edip, þeytaný güldürdüler.

Neyleri aðlattýlar, doðmayacak hiç sabah,
Bestemi soldurdular, naðme döker mi segâh ?

Arzu yüklü geceme cehalet doldurdular,
Mehtabýn ýþýðýný hoyratça soldurdular.

Artýk yakamozlarým sevdayla tütmeyecek,
Martýlarým deryamda öfkesiz ötmeyecek.

Sahilin sandallarý ateþle yol alacak,
Yüreklerde eyvahlar uzun uzun kalacak.

Beklemeyin þimdi siz göklerimden himmeti,
Âlem hizmet ederken yüklediniz nefreti.

Yine de derim, yanýn tövbenin kapýsýnda,
Aðlayýn gönül denen kabenin kapýsýnda

Pervâne anlatýrken itibar edin ona,
Son nefeslerde sýk sýk kor girmesin dermana.



Sosyal Medyada Paylaşın: