Kalbim bir aþk acýsý ile aðlýyor be dostum Susmak çaresiz konuþmak kefaretsiz kalýyor Yanýnda dur da yâd edelim geçmiþi Gösterelim gücümüzü anlasýn her kez Diz çöksün eðilsin zaman, yol versin geçelim
Bende senin gibiydim bir zamanlar Bir güzeli sevmiþtim, Daha doymadan yokluðunda alýþtým Kendimden vazgeçip Her þeyi mi bir kýzýn gölgesinde býraktým Kendimi ve çekip gittim…
Susuyordum; Bir gün belki beni anlar diye
Anlýyorum; Yokluðunda avutuyordun kendimi Hayat geçtikçe anlýyordum Ama ben hine yola devam ediyordum Hiþ usanmadan
Ne ben kalmýþtým Ne de sen Her kýrýk ve yýkýk düþlerde; Kalbim sabret...
Bir umutsuzluk sarardý bazen bedeni Aþk acýsý vururdu gecenin bir yanýnda Birde sensizlik var tam þuramda Avutmakla olmuyor Yokluðun yani baþýmda duruyorken
Sosyal Medyada Paylaşın:
sidoma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.