Babam; SAMIT BOLPASHA
Ýcimde cocukluk kalintilari, un ufak mutluluk kirintilari...
Ýsten sararmis bir perdenin gerisinden, pespembe bir dunyaya asýli gozlerim.
Pamuk helvalarim, elma sekerlerim, leblebi tozlarim...
cocuklugumun yirtik ceplerinden bu sehrin tozlu sokaklarina dusurduklerim.
Hava civa oluveren o bilmedigin gencligim.
Ah gidenler,gelmeyenler, geri getiremediklerim...
En basta gelen, erken sensizligim.
Babam;
Hayatin duvarlarina her sabah yeniden vuruyor, vuruyor, bagriyorum...
"Sobe baba sobe... kimbilir kac kere... sobeledim iste... ! "
cikmaliydin coktan, gulumsemeliydin,
Oyun sonlarimiza yakisani tekrar etmeliydin.
Sarilip opmeli, kucaklamali, "Afferin sana" demeliydin.
Aksam kizilli, sari sokaklarda, tutmaliydin yine cocuk ellerimden.
"Uzaklara gitme kizim !"
Ben buradayim babam !...
Babam, buradayim ben !...
Ellerimi curuttugum o gri duvar diplerinde...
Yikik viran kagittan kalelerin golgelerindeyim.
Yarali bereli kollarima bacaklarima ilave, yarali yuregimle..
Kopuk kollu, kopuk basli bebeklerimle, gozbebeklerimle...
Umutlarimi daragaclarina astigim salincak iplerindeyim.
Dut golgelerinde, incir diplerinde...
Bakkal Resat’ýn biskuvi kutusu bitisigindeyim.
Sut carbasi melamin tabaklarda tutum tutum...
Naftalin kokulu yorganlar ortuyoruz yine uzerimize....
Yine geceleri tik-taklarini sayiyorum fosforlu saatimizin...
Yillardir bekliyorum, basucuma gelip
"Ne cabuk uyuyor bu kiz" diye gulumseyerek uzerime sevgi ortmelerini.
Alnima kondurdugun opucuklerini,
Nasirli kocaman ellerinle saclarimi oksayip,
"Ýyi ki dogurmussun bu kizi hanim" deyislerinle yumuyorum uykulara yine gozlerimi.
Babam!...
Babam cok ozledim !...
Kirmizi etegim, beyaz fisto buluzum, orgulu saclarimla,
Ucuk pembe hayallerimi sigdirdigim kapi esiklerindeyim, gormuyor musun?
Agazimda "Golden" sakizim, kucagimda plastik torununla,
Bekliyorum ama,
Aksamlar bitiyor babam, aksamlar bitiyor...
Neredesin?
DILEK BOLPASHA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.