Gün gelir...
Gün gelir Karadeniz boþalýr,
çýlgýn sular renk deðiþir gökçe bir yýldýzýn gölgesi altýnda!.
Ýstanbul üþür ay karanlýðýný bastýrýnca...
Martýlar yön deðiþir,daðlara bir göç esnasýnda!..
Gün gelir tövbeye yüz tutmuþ bir imam sarhoþ olur,
kan kýrmýzý bir þurup kývýlcýmlara uðratýr!..
Gün gelir Yüksekova,gün gelir bir deniz alýr seni...
Bir deniz alýr daðlarýn gölgesini,kartal yuvasýný rüzgarlar basar.
Namuslu bir aðaç boyun eðer,dalga dalga yapraklar kanatýr!
Gün gelir Zap’tan Lice’ye,
O gün gelir Mergezer’den Toruslara bir çocuk aðlar isyan içinde...
Gever hýrçýnlaþýr,aðlatýr,incitir dargýn bulutlarý!
o zaman ki sen,sensizliðe karýþýr!..
Gün gelir maskeleþir yüzler,yürekler...
Düþünme, yarýnlarda gelir sahte ve gerçek hayallerle!...
Turan Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.