Ölüler þehrinden yola çýktým,
Diriler arasýnda hiç konaklamadým
Yollar iþaretlerle dolu,
Mekanik araçlar bir baþka
Savrulmuþ dallar hep sokakta,
Dumanlar çökmüþ Barbarosa
Zýlgýtlar aðýtlar bir arada
Ýnceden inceye kar yaðar yollara
Kayan araçlar sýralanmýþ arka arkaya,
Her köþede bir dilenci serilmiþ muþambaya
Bankalar önündeki insanlar,
Dizilmiþ apar topar kuyruklara,
Yarým kalan sevdalar kol kola...
Viran olmuþ Beþiktaþ!
Sökülmüþ kaldýrýmlarla;
Baþým yine balalý,
Sarýldý etrafým kara dumanlarla;
Adýmlarým kararsýz,
Takýldý kýrmýzý ýþýklara
Taksime dolmuþlar boþalmýþtý,
Ansýzýn koþtum duraklara!
Aldým telefonu elime,
Vazgeçtim binmekten bu dolmuþa
Bu ara doluþtu kanaryalar etrafýma
Bakýþtýk göz göze bir kanaryayla!
Çýktý yine aklým seyahate,
Kaldým baþbaþa duygularla...
Bir türlü demir atamadým,
Diriler þehrinde
Bir iskeleye....
Yýl:06.01.2004
Saat:10.45-10.55
Kadýköy/Ýst.
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.