(Uður Mumcu’nun anýsýna) seni yaðmurlu bir günde vurdular hep puslu kalsýn diye belki ülke geleceði yanýldýlar uðurlandýðýn gün dört bir yandan gönül ýþýðý düþtü tabutunun üstüne aydýnlanýverdi ortalýk. yaðmur sularýna baktým simsiyah akýyordu sanki karanlýðýn ayak izlerini yýkýyordu
insanlarýn yüzleri ýslak, öfkeli aðaçlarýn gözyaþlarý pýrýl pýrýl yaðmur inatla yaðýyor ama akan sel insan seli
1993-Balýkesir Sosyal Medyada Paylaşın:
aturer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.