Sessiz Şiir
Uyu da serpilsin her yanýn
Güne karþý aç gölgen
Bense
Çýplak bir þiir yazar
Anýlara duracaðým
Ay karanlýk gecelerde yürürüm
Göklere bakmayacaðým bir daha
Dalga olamayacaðým örneðin
Açýk denizlerde
Enkaz bir gemi yanaþýrken sahillerime
Sen olamayacaksýn
Kýrýntýlarýmýzý alýp götürecek
Bilinmezliðe herhangi bir rüzgâr
“Soldu” dediler.
Anladým… Bu yaz ne arýlar
Ne de kelebekler uçtu tepemde
Bað bahçelerde ne gezer serçeler
Nameler, soneler yazýyorum
Tamamlanmadan tükeniyorum
Mürekkepler gibi bitesiye…
“Üþürüm, yaz güneþi altýnda.”
Bir batýndan ikiz yalnýzlýk yaþýyorum
Kendime yabancý, senden uzak kalýþýmla
Ve
Martýlarýn ilk çýðlýklarýyla uyanýyorum
Alacakaranlýk sisleri yutuyorum
Buðulanan camlarda hayallerine durur, asýlýrým
Öz sevmek sonsuza dek unutmamaktýr
Ve anýlýr her günce…
Sevda iklimin hapsindeyken
Yüzüme kapandý demirden çelik kapýlar
Gene de unutturamadý dört duvar…
“Suskunluk bir þairin sessiz dizeleridir”
2011@ H.R
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.