Yarım Kalan Bir Mevsim.

Hangi kente sýðýnsam
Çarcýradýr bütün meydanlar,
Ferman verilir, mahkemeler kurulur
Sorgulanýr tenim, kýrýlýr kalem,
Yitirir hükmünü merhamet
Ve ölüm kusar bütün insanlar üstüme…

Hangi limana sýðýnsam,
Kabarýr sularý denizlerin.
Korsanlar çevirir dört yanýmý
Esir düþerim, düþlerim prangalanýr.
Baðý, sökülür bir hayatýn…
Boðar beni arsýz dalgalar,
Bir tek boðazýmda kalýr
Ýnsanlarýn parmak izleri…

Hangi iklime sýðýnsam,
Dökülür yapraklarý akasyalarýn,
Neþter vurulur bahara
Kan kaybeder gelincikler…
Solar papatya kokusuz kalýr tenim
Ve soluksuz kalýr mevsimler,
Bir tek uçurum çiçekleri düþer payýma.
Boy verir parelenen baðrýmda ölürken hayat
Ve yaþanmamýþ bir bahar kalýr ölürken çocuklar….

Hangi sözcüðe sýðýnsam,
Yasaklý bir yasa maddesidir adým…
En masum vurgularda bile
Suskundur çýðlýk, payýna zindan biçilir
Ýllegal bir yaþama sürgün düþer þiir,
Bütün sýðýnaklar zindana çýkar
Ve sýðýnak bulunmaz ölmeli þair
Ya yazmamalý hiçbir sözcük aþký
Ya da ölmeli söz…

Hangi sevgiliye sýðýnsam,
Afaki gecelerde aydýnlýk nedir bilmez
Enkaz yýðýnýdýr, viranedir gözleri
Mefkuresi ýrak bir düþtür doruklarý,
Kaf daðýnýn ardýnda saklýdýr yüreði,
Göçebedir umutlarý, kýl çadýrlarda ürkekliði
Kurþunlara hedeftir tebessümü,
Çatlak kaþlarýna sinmiþtir kederi,
Ulaþýlmaz bir ülkedir yurdu…
Mayýn döþelidir varýlmaz baðrýna
Bir hüzün düðümlenir içine aðlar,
Kavuþulmaz tenine, bedeli candýr bu aþkýn
Taþýmaz yürek bu yükü ve elemi
Sevgilinin yitik yurdunda.
Aþklarýn soy kütüðü hicrandýr, firkattir
Ve sevdalar yasaklý bir þiirdir bu coðrafyada…

Hangi dergaha sýðýnsam,
Linç edilir kutsadýðým dualar,
Yakýlýr kitabeleri aþkýn, söz düþmez bana
Zincire vurulur yüreðin ketum dili…
Na-makbul þiire ölümdür fetvalar,
Ýlticalýðým yetim, masumluðum da hor görülür
Bütün kapýlar üstüme kapatýlýr,
Sýðmam hiçbir yere sürgün olur ezgim.
Dergahlar kuþatma altýnda…

Hangi umuda sýðýnsam,
Döker yapraklarýný bir bir,
Solar bütün kardelenler, payýma öksüzlük düþer yine.
Göç eder güneþ, meçhul sahillere…
Üþür sýrtýmda taþýdýðým, “adýma zimmetli çile! “
Ve içimde büyütemediðim çocuklara
Býrakacak düþlerim de hançerlenir…
Geride kabuk baðlayan yaram kalýr, sökemediðim hayattan
Hiçbir umut deðiþtirmez bu feleðin çarkýný
Dar gelir tenime umut-suzluðun mezarý…

Hangi daða sýðýnsam,
Kar düþer þahikasýna…
Kaçakçýya, hayduda çýkar adým,
Boy verir alnýmda, kan çiçekleri
Yaralanýr vadilerinde zýpkýnlanan umut…
Dört cihet çýyanlar, yýlan baþlý süvariler!
Varýlmaz doruklarýna yorgun düþer vuslat,
Bir cigaralýk nefes olur yaþam!
Ve Potansiyel bir suçun tanýðý olur bikesliðim…

Hangi geceye sýðýnsam,
Ayyaþlarý mahmur ve gafil
Fecrin doðuþunu bekler, yarýnlara gebe umut…

Ve hangi þiire sýðýnsam,
Düþer peþime bozkýr atlarý! ...
Býrakmaz peþimi firkatin gölgesi.
Yitirir aþk çocuksu yüreðini…
Kavgasýnda ihanete yenik düþer bütün i mgeler…
Ve yarým kalýr sevda, yaþam þiir…
ve mevsim...

Dündar Sansur


Sosyal Medyada Paylaşın: