"Canýmsýn!", dedim sana, Adýný can koydum dolayýsýyla, Herkesin adý, "Can" bundan sonra, Herþeyin adý hatta, Arkadaþlarýmýn adý "Can", Kardeþlerimin, yeðenlerimin, kuzenlerimin, Ve sokak lambasýnýn da, Aðaçlarýn çiçeklerin, Anne-babamýn da !....
Bir pasta tarifi buldum yenice daha, "Can" koydum onun adýný da, Yemek yapýyorum içine can koyuyorum, Çay içiyorum, içtiðim her yudum can diyorum Artýk, herkese senin adýnla hitap etmekten korkuyorum, Bu da biraz, Ümit Yaþar Oðuzcan’ýn, "Ayten", nine döndü anlýyorum Demek ki, böyle oluyormuþ insan, þimdi görüyorum!....
Hadi, be Can! Bu kadar zor muydu, beni anlaman!....
14/08/07 10:00 Perihan METÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Perihan Metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.