YİTİRİLMİŞ BİR GEÇMİŞDEN DÖNÜYORDUK...

Yitirilmiþ bir geçmiþten dönüyorduk
Yalnýz, ürkek, biraz da kýrgýn
Ve ýslaktý hala yarin teri avuçlarýmýzda,
Bulutlar toplamýþtýk yoldan
Gözlerimize sermaye,
Gecelerimize alkollü hüzünler biriktirdik,
Tanýk olduk almýþ baþýný giden sabaha
Bir mavi katýldý ona
Biraz yaðmur
Ve bir de güneþ,
Sorgulanmamýþ karanlýklar kaldý bize…

Yitilmiþ bir geçmiþten dönüyorduk
Þair kanattý tenini
Kendine küs þiirler yazan parmaklarýyla,
Islak avuçlarýna bakýyordu
Her dizede bir kalem kýrýyordu,
Bir ona bakýyorduk
Bir gökyüzüne isli bir camýn ardýndan,
Þair yazdýkça þiir
Biz baktýkça gök kararýyordu…

Yitirilmiþ bir geçmiþten dönüyorduk,
Aynalarda tanýmadýðýmýz yüzlerimiz vardý
Geçmiþin kendisinden daha yaþlý,
Yitirilmiþ bir geçmiþten dönüyorduk
Ve hiçbir yere bilet almamýþtýk,
Cebimizde taþýdýðýmýz geçmiþi bile bilmeden..

Sosyal Medyada Paylaşın: