Üç Nokta Susuyorum...
Madem gülüyorsun
O halde,
Bir cümle kurayým da sönsün gamzelerinin o þuursuz imleci…
Bazen diyorum hücrelerimden alýp seni
Oksitlemek istiyorum yüreðimin onmaz çukurlarýnda
Yoksul bir iþkence de kan
Hüzünle revan olurken titreyen idelerim…
Ýþvende can verirken tahammülüm
Yeter diyorum bazen
Yeter
Bazen diyorum
Bazen çýldýrýrken
Ellerimin beyazý dizlerimde morarýrken
Ve Ýfadesiz bir gülüþün pençesinde sýzlanýrken
Ve umudu salýncaðýndan düþürürken karabasan deyiþler
Bazen diyorum yenik bir serçe miyim ben?
Öylesine diyorum
Sessizce içimden içini geçirirken
Suya bakýp fallara inanýrken
Telvelere gönüller kabartýrken
Öylesine diyorum bazen
Öylesine avucumdaki ölüm çizgilerine inanarak
Ve kayýtsýzlýðýna aldanarak alnýmda ki yazgýmýn…
Bazen diyorum evet bazen
Nehirlerden geçiyorum
Dönüþ yollarýmýn kesiklerine tuz basarak
Daðlarýn gölgesinden saklanarak
Bazen diyorum
Evet bazen
Keþkelerle çoðalarak…
Biçilmiþ kaftanlarýný giyiniyorum özlemin
Bir beden büyük gelse de kefaretime
Bazen diyorum çok sesli
Ne çok iç geçiriyorum tan vakti kararýrken…
Ve ne çok ah esniyorum þafaðým aðarýrken…
Bazen diyorum
Ben diyorum
Usulca kendi kendime” yanýlgýlarýmý sevemiyorum”
Hasret perdesini k/aralarken sineme…
Bazen diyorum…
Bazen üç nokta susuyorum
Uç noktada avazlanýrken sýzým…
Ucu yýrtýk günlüklerin baþýna ve sonuna, keþkeleri gizliyorum bazen’lerin yanýna
Ve söküp adýmýn ardýndan seni karanlýða hapsediyorum o þuursuz gülüþlerini…
Sosyal Medyada Paylaşın:
songül karadağ taştan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.