Sen Yoktun'dan Önce

Birbirimizden habersiz yaþarken
Sen ve ben
Kalbime yalancý sözler kazýyordu yabaniler
Küf kokulu diller ile kandýrýlmýþtým
Her iç çekiþimde, nefes yerine acý fýþkýrýyordu böðrümden
Kimsesizdim zaman takviminde
Her gece hüznü nöbet ediniyordum
Ay ýþýðýný çekerken bakýþlarýmdan
Kelimelere küsüp, yüreðime çiviliyordum sessizliði
Sen yoktun
Ruhumu dumanlar basýyordu
Kül rengi yanýk kokuyordum ter içinde
Bazen rüzgâr sesinden ninni besteliyor
Bazen bir bulut parçasýna aþký kundaklýyordum, ürperti içinde
Sen yoktun
Aç gözlü haramiler düþlerimi öðütüyordu kýrýk deðirmenlerinde
Þeytan zihnimi esir alýp, sevabýmý emziriyordu günahkar gezegeninde
Ve gün geçtikçe resimler soluyordu albümde
Zalim eller sevgimi asýyordu aðaç dallarýna
Güz akarken yüzümden, umut yapraðý çürüyüp
Yýldýzlar ölüyordu gözbebeklerimde
Sen yoktun’dan önce

Nurcan Talay
N.T.
07.07.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: