Jötem kadýným Her dilde jötem Birlikte olmasak da Kalbim seninle yaþýyor Sanma ki hasretindeyim Senin yokluðunda bile, senle yaþýyorum Bazen Eyfel kulesinin altýnda Bazen de Cote de Azurda Yudumlarken kahvelerimizi Paris kaldýrýmlarýnda Düþünmeden edemiyorum Dünyalarýmýz ayrý da, Gönüllerimiz mi bir diye Yokluðunla, varlýðýný çoktan karýþtýrdým da Uykuda mýyým, yoksa uyanýk mýyým? Bilmiyorum, bilmekte istemiyorum Böyle mutlu olmayý umut ediyorum Yarýn baþka bir þehirde; Belki, Venedik’te bir gondolda Belki de, Ýstanbul’da gün batýmý vapurunda Bil ki, nefes alýyorsam yalnýz deðilim Ölünceye kadar, her nefesimde ; L’amor! L’amor! L’amor!
Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
cicikagan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.