Makbüldür
Yüzer ise dostlar benim derimi,
Böyüsünde oðlum alsýn yerimi.
Ne kadar bol olsa olsun verimi,
Bilirsin ovanýn düzü makbüldür.
Sevgi tattýr, durma, kalbi paslýya,
“Gül..” Deme boþuna gönlü yaslýya.
Denk olsa Leyla’ya, güzel Aslý’ya;
Ýnanki güzelin gözü makbüldür.
Sen iste, gel dostum, binbir dileði;
Ben istemem artýk güzel meleði.
Bükülmez bir çelik olsa bileði;
Aldýrma yiðidin sözü makbüldür.
Remzi der konuþup canýný sýksýn,
Çekipte kolundan yerlere yýksýn,
Ýsterse dumaný taa, göðe çýksýn;
Bilirsin ateþin közü makbüldür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.