BEKLEYİŞ

Solmuþ bir yüz ile geldi

Durdu rýhtýmda guruba

Saçlarý kýzýldý bekledi

El salladý dalgalar martýlar ona

Sonra döndü hatýralara

Çünkü hep o manzara

Ve bu ay doðardý

Bu masaya, otururdu yýllarca

Belli bir beklediði vardý

Dönmeyen, bekledik beraberce

Geçen sonbahar ve bitmeyen

Kýþ geceleri. Sonra çiçekler açtý

Ve bu bahar akþamý o masada

Hayata gözlerini kapadý

Ardýnda bir söz býraktý

Hece hece BEK-LE-YÝÞ


N.K.Ü.
02/1975
Sosyal Medyada Paylaşın: