Sabah her zamanki gibi yeni bir güne açtým gözlerimi,
Her bir köþede kelimeler saklý, onlar da açmýþ gözlerini,
Þiir yazmak için birer birer toplamak istiyorum hepsini,
Onlar da cömert, koþuyorlar, neþeyle dans eder gibi…
Doða kendisi þiir, her bir köþesinden yolluyor kelimeleri,
Heyecanlýlar, ahenksiz bir koro gibi bir araya gelmeleri,
Açýlan her bir sayfada yeni macera, yepyeni kareografi,
Açýlan her perdede baþlayan yeni aþkýn gizemli halleri…
Doða aþýk kendi içinde olanlara, yahut baþlamayanlara,
Doða baþka bir bilinciyle açýlýyor bizlerde olmayanlara,
Görmek istesek de o kendi bilinciyle sürüyor asýrlardýr,
Bilmek istesek de o bilinciyle devam ediyor, yýllardýr…
Yine de yazýyorum, sanki içinden yeni bir oyun çýkacak,
Bilenler zaten biliyor, bilmeyenler de öðrenmiþ olacak,
O kelimeler ki biliyor kendince olmasý gereken yerleri,
O cümleler ki her bir satýrýnda yeni bir kareografi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.