ŞİİRİM

SENSÝZ YÝNE MAHZUN

Yine bu akþam sensiz,ve ýssýz,

Tiktak atýyor yüreðim,

Sabahýn ilk ýþýklarý dolarken pencereme,

Zevk vermiyor yaþamak biliyormusun.

Sensiz bitgin ve hüzülüyüm,

Yüksek bir daðevinde tepenin zirvesinde,

Ayaz gece ve soðuk iliklerimi donduruyor,

Dýþardan birkaç odun alamaya çýkýnca gördüm,

Açýyor karlarýn arasýndan,narin kardelen çiçekleri,

Birkaç odun attým þömineye,mindere uzandým,

Kedi bile uyuþuk uyukluyor,

Kalp atýþlarýmý duyuyorum,sessizlikten,

Biliyormusun yalnýzlýk çekilmiyor,

Ne arayan var ne soran nerdesin diye,

Bir odun daha atýyorum,Ocaða ateþi seyrediyorum,

Bir yandanda dalýyorum,akýp giden zamaný düþünüyorum.

Ahh bee diyorum,Saçlarýmda aklar çoðalmýþ,

Amaaan hiç umurumda deðil.

Sensiz giden yýllara acýyorum,

Heryer dar geliyor biliyormusun,

Hiçbir yere sýðamýyorum,dar geliyor,

Kaderde yalnýzlýk ta varmýþ,

Diye düþünüyorum ama katlanamýyorum,

Bazen kabulleniyorum sende hissediyormusun,

Yalnýzlýðý sessizliði,

Bahçede aðaçlar bile biliyor yokluðunu,

Budayan olmadý ya,

Ihlamur aðacýnýn altýndaki oturduðun,

Masan ve sandalyen,porselen demlik,

Hatta elinden düþmeyen, ayaklý fincanýn bile mahzun.

Rafta öylece bekliyor seni,

Çayýn bile eski tadý yok þimdi,

Kýrk yýl hatýrý unuttu kahve,

Elinle diktiðin o gül fidaný,

Kocaman oldu her sabah açýnca ,

Kapýya doðru büküyor boynunu,

Okþayýp koklamaný bekliyor gibi,

Yedi veren gülleri biraz kýrgýn gibi açmýyorlar,

Eskisi gibi tomurcuklarý bile yok,

Anlýyacaðýn herþey senin yokluðunu biliyor.

Ýçimize sinmiyor mahzun yetim býraktýn.

Sensiz Ocakbaþýnýn bile keyfi yok,

Eski günler geçiyor gözümün önünden,

Esnemeye baþlýyorum sana ve yýllara,THE END

Sevgilim kedi çoktan uyumuþ bile.

N.SEVDA CÝNT

Sosyal Medyada Paylaşın: