sevilmedik

bizimki hep platonik aþklardý,
aþkýn ne olduðunu ne bildik ne tatdýk,
ama gece gündüz onla yattýk onla kalktýk,
ne etsek yolu bozuk da olsa ona cýkardýk,

ne sevildik,
ne yarandýk;

tenha köþelerde kýrmýzýya battýk,
batýp cýkýp yalnýzlýða köprü attýk,


karanlýða aþýk olup; karþýlýk alamadýk,
bizde sustuk sustuk, baþ kaldýrdýk,
kalem alýp yazmaya baþladýk,
kelimelerle anlaþamayýp, kendimize yara açtýk.

yine ne ettiysek yaranamadýk,
sevilemedik;


olur olmaz duygularla arkadaþ olup,
kendi kendimizi kahrettik.
hep uzaktakini,
hep uzaktakini sevdik,





ve hiç uslanmadýk.....
Sosyal Medyada Paylaşın:

wustafa Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

şuurayı kırma!!!!!Q Cana!!! susuyorum... yıkandı ruhum bedenımde sana varmak... catlayan bedenım hasret sana tomurcuk gozyasları kırık kalem ***** beklemek******* HİCİV